Het Zuiden

24-11: het weer is vandaag prachtig. Blauwe lucht, een graad of 24 en geen wind. Op de fiets dus om de omgeving te gaan bekennen. Niet vergeten in te smeren want anders verbrand ik hier levend. De zon is in nieuw zeeland op sommige plekken nog sterker dan in Australië. Lunch, water, jas, en wat repen in de tas betekenen dat ik er klaar voor ben. Helm op en dan de benen het werk laten doen vandaag. Ik heb een route van +- 50 km uitgestippeld wat in Nederland niks is. Maar hier is het toch iets anders met al die bergen en heuvels. De fiets waar ik op zit is niet helemaal de beste, waar ik gedurende de dag achterkom omdat o.a. het zadel zo hard is als een baksteen. Geen pretje kan ik je vertellen:D maar het mag de pret niet drukken.

Fietsen is toch wel meer mijn ding in vergelijking met lopen. De meeste mensen die hier komen doen allemaal lange hikes en zijn hier ook voor gekomen. Maar geef mij maar een fiets en ik vermaak mij het best (die Hollanders en fietsen, hoor ik ook vaak van andere reizigers). Deze dag is weer één van de vele mooie ervaringen tijdens deze trip. Lunchen bij een meer met aan de overkant bergen met sneeuw. fietsen door beekjes, een regenwoud en langs een wilde rivier. Het maakt volgens mij niet waar ik heen fiets, overal is er wel wat te zien.

Als ik rond 6 uur met fiets op zijn plek zet is het nog steeds prachtig weer. Ik pak een biertje uit de koelkast en ga lekker buiten op een bankje zitten met mijn gezicht in de zon. De benen gaan omhoog en kunnen even rusten. Dit is toch echt vakantie hoor. Helaas moet ik nog wel zelf mijn eten maken, maar je kan niet alles hebben. De avond is maar kort deze keer mede omdat een dagje op de fietst toch wat energie kost.

25-11: deze dag bestaat vooral uit reizen. Ik ga namelijk van te anau helemaal naar het zuiden. Curio bay om precies te staan. Het hoogte punt van deze dag (of domste punt) is wanneer ik mijn auto wel even een gras heuvel op denk te kunnen rijden, bij een uitzicht punt. Niet dus! :D ik zit zo vast als wat met mijn rechtervoorwiel in een modderplas. Na diverse pogingen en een bruine motorkap (die normaal spierwit is) denk ik niet dat het lukt om hier uit te komen. Ik heb een paar vissers gezien enkele meters terug, misschien kunnen zij mij helpen los te komen. Ik groet de vissers en vertel hun dat ik vast zit. "no worries mate! We will help you". Ik stap in de bijrijdersstoel van een grote jeep en met deze auto moet het zeker lukken. De sleepkabel zit zo op zijn plek en ik toeter als ik er klaar voor ben. Het is zo gepiept en ik ben weer bevrijd uit het poeltje met water op de grasheuvel. De mensen zijn zo vriendelijk en behulpzaam en dit was hier weer een bewijs van. Kunnen wij Europeanen nog wel eens wat van leren! Na de man meerdere malen te hebben bedankt en nog even mee gepraat te hebben, ga ik weer verder.

Curio bay is een plek waar de zeldzame yellow eyed pinguïns leven. Op een kilometer lopen van mijn hostel is een strand waar deze grappige beestjes aan land komen tussen 19-21 uur 's avonds. Na het eten loop ik samen met twee Israëliërs naar het strand. Ik geef de heren morgen een lift aangezien ze vandaag met hun auto gecrasht zijn. Ik heb het autowrak nog gezien op mijn weg richting het hostel. Deze lag op zijn kant en van het verhaal van de mannen (ik heb geen idee hoe ik hun namen moet schrijven) was het erg schikken maar zijn ze er beide gelukkig zonder kleerscheuren van af gekomen.

We zijn keurig op tijd al denken de pinguïns daar anders over. Want het is niet eerder dan 20:15 uur als de eerste pinguïn uit het water komt. Dit maakt het koukleunen en het wachten meteen de moeite waard. Echt toffe beesten zijn het die zich sierlijk bewegen. waggelend en hoppend (weet niet of dit woorden zijn:D) beweegt de pinguïn zich richting haar nest. Ik heb ondertussen plaats genomen op een rots vlak bij de waterkant. En dan komt er een tweede pinguïn aangezwommen. Veel mensen zijn al weg nadat ze de eerste hebben gezien en het te koud vonden. Ik zit op de beste plek want deze zwemmende vogel loopt vlak langs mij richting haar nest. Echt cool, zo dichtbij zit ik bij dit mooie dier. Als de pinguïn in de bosjes verdwijnt vind ik het ook mooi geweest en wil ik ook terug richting een warm nest.